Galdera hori bizitzan inoiz planteatu ez zaidala uste dut; izan ere, nire ustez, ez naiz pertsona pobrea, eta ez dut inoiz pentsatu etorkizunean pobrea izango naizenik. Jakina, inork ez du uste bere bizitzako uneren batean pertsona pobrea izango denik edo bizitzan dituen beharrak asetzeko dirurik izango ez duenik, baina espero gabe iristen da, ezta? Zoritxarrez, pertsona pobrea izatea uste duguna baino askoz okerragoa da; izan ere, kalean ikusten dudanez, batzuek laguntza eskatzen dute, baina ez dute uste jende askok lagunduko dionik; izan ere, hori egiten duen jendea beste pertsona batzuen diruaz eta pertsonen fede onaz baliatzen da. Zergatik ziurtatzen dizu zuri kalean dirua eskatzen ari den pertsona hori benetan pobrea dela eta diru erraza irabazi nahi duela. Jendeak uste du soinean daramazun arroparen arabera diru gehiago edo gutxiago duzula, baina, benetan, arropa-marka bat edo beste eramateak ez zaitu pobreago edo pobreago bihurtzen. Egia da, bai, batzuek dirua dute eta garesti gastatzen dute. Baina nik, adibidez, dirua daukadanez, ez dut beharrezko ikusten 300 euroko zapatilak edo Gucci markako poltsa bat erosi behar izatea, baina nik errespetatzen dut hori egiten duen jendea. Pobreek, ordea, zapatilak erosi beharrean, zapatilak eduki ahal izatea besterik ez dute pentsatzen, ez baitute dirurik gastatzeko, eta dirurik badute, oso gutxi da eta janaria bezalako gauzetan gastatu behar du.
Orduan, nire ustez, behartsu baten kezka da daukaten diru apurra erabiltzen jakitea, familia zaintzea eta, batez ere, osasuna izatea eta lan egonkorra lortzea.
Título del sitio 